Sigiriya en Minnerya NP

zaterdag 28 juli 2012

Agressieve bijen en olifanten

Sri Lanka | 24/25-7 | 26-7 | 27-7 | 28-7 | 29-7 | 30-7 | 31-7 | 1-8 | 2-8 | 3-8 | 4-8 | 5/8-8 | >>

Zaterdag 28 juli gaan we in de ochtend naar Sigiriya Rock en maken we 's middags een jeepsafari in Minneriya NP. Het worden twee enerverende tochtjes.

Om 07.00 uur worden we opgehaald door Ranjith voor een tochtje naar Sigiriya Rock. Erg vroeg, maar we zouden ook nog naar Polonnaruwa gaan, maar daar zien we vanaf. We rijden over een achterafweggetje, waar Ranjith ooit anderhalf uur voor een olifant moest wachten om door te kunnen rijden. Nu zien we geen olifanten, maar wel vogels. Helaas zitten ze vaak in het tegenlicht of op minder fotogenieke plaatsen. We zien een Kleine Groene Bijeneter, verscheidene Pauwen, een Crested Serpent Eagle, Sri Lanka Junglefowl (=kip), Cattle Egret en diverse Oriental Magpie Robins. Ranjith heeft daar nog een versje voor: one for sorrow, two for joy, three for a girl, four for a boy and five for a wedding.

Als we vlakbij de rots van Sigiriya komen, zien we hem al in het tegenlicht oprijzen tegen de horizon. Bij de rots omzeilen we de ons aangeboden gidsen, door te vertellen dat we er al eens geweest zijn. Een leugentje om bestwil, dat ons gemakkelijk af gaat (erg eigenlijk!). Het is nog vroeg en dus heerlijk rustig. Het is wel al behoorlijk warm als we de watertuinen onderaan de rots passeren.

We bestijgen de eerste trappen, passeren achteloos het bord waarop staat de bijen niet uit te dagen door veel lawaai te maken en nemen eerst de ijzeren trappenkolom naar een galerij met oude fresco 's. De rotstekeningen dateren van de 5e eeuw na Christus en zijn waarschijnlijk de vrouwen van koning Kasyapa, die hier in 473 een paleis liet bouwen, nadat zijn broer zijn vader had vermoord. Topless is nu "not-done", toentertijd was het blijkbaar "in".

Onderaan de leeuwentrap ontmoeten we een Nederlands stel, dat ons vertelt niet naar boven te durven wegens de bijen. Ze zien het ook niet zitten zo 'n groen pak met capuchon en gaas voor je gezicht te huren ter bescherming tegen de bijen. Wij zeggen nog wel te kijken, maar we besluiten toch onbeschermd naar boven te lopen, omdat we meer mensen dat zien doen. Er zijn ook geen bijen te bekennen.

We komen ongeschonden boven en genieten van het uitzicht. Koning Kasyapa moet er destijds ook van genoten hebben. Gina checked nog even haar telefoontoestel. Met Erik en Daphne in Nepal en Caroline en Sytse in Frankrijk is het contact via SMS voor haar (en natuurlijk ook voor mij) van groot belang.

Plotseling komen er in paniek een tiental mensen op ons af rennen, al roepend dat de bijen eraan komen. Eén van de mensen is al gestoken en heel even heeft Gina een bij in haar haar. We duiken weg achter een muurtje en houden ons kalm, terwijl een tiental meter verderop een drietal mensen paniekerig languit voorover liggen. We wachten totdat de meeste mensen weer weg zijn en gaan zelf rustig op de terugweg.

We komen op de terugweg langs de contouren van het paleis en nemen de tijd voor een foto onder een boom. We komen nog twee mensen liggend op de grond tegen, waarvan er één een groen pak aan heeft. Als we de leeuwentrap aflopen roepen de mannen van de pakkenverhuur in paniek dat we snel moeten zijn, want de bijen komen er aan. Wij zien geen bijen vliegen, maar op de treden liggen er tientallen dood.

Dan verschijnt er opeens een man die Gina ongevraagd naar beneden helpt. Daar is echter helmaal geen aanleiding toe. Opeens zie ik, even voordat we de cobrarots bereiken, een man in een groen pak en het blijkt Ranjith te zijn, die ongerust is geworden en poolshoogte komt nemen. Hij trekt het pak uit, maar of dat verstandig is? Even verderop ligt een bewusteloze man, die meerdere keren is gestoken. Hij moet afgevoerd worden naar het ziekenhuis. De andere dag horen we van Ranjith dat er 30 mensen zijn gestoken, waarvan er 17 in het ziekenhuis behandeld moesten worden. We hebben dus wel geluk gehad!

Gina gaat op een stenen troon zitten voor een foto. Helaas bleek dat heiligschennis te zijn, maar ik hoefde de foto toch niet te vernietigen. Een staande foto van ons beiden kan er wel prima mee door.

Op de terugweg krijgt een slangenbezweerder een Cobra met zijn muziek uit de mand en een grote Python kruipt over de grond. Natuurlijk wil hij geld, maar deze keer geef ik hem alleen wat muntjes ter waarde van enkele centen. Gina lift mee door te zeggen dat ik al betaald heb, dus deze keer komen we goedkoop weg.

We geven de ongevraagde gids 70 roepee en een 2 euromunt en drinken onderaan de rots een colaatje, dat er bij deze hitte en opwinding goed in gaat. Even buiten de historische rots van Sigiriya is een houtsnijwerkfabriekje, waar we een verhaal over allerlei boomsoorten krijgen te horen en hoe die verwerkt kunnen worden. We kopen in de onvermijdelijk daaraan verbonden winkel een houten vogel met jong, dus hebben we nu al twee souvenirs te pakken.

We vermaken ons tussen de middag prima in het Chaaya Village Hotel, waar we een hamburger met patat eten en daarna ons bij het zwembad installeren. Hier scoor ik een impossante zwerm van zo 'n 60 Asian Openbills die overvliegen en voeg Green Imperial Pigeon, White-bellied See-Eagle en Shikra toe aan de vogellijst.

We komen bij een aan een meer grenzende grasvlakte waar buffels lopen met koereigers er omheen. Langs de waterkant onderscheiden we o.a. Painted Stork, Black-headed Ibis, Asian Openbill, Red-Wattled Lapwing, Grey-headed Fish-Eagle en Black-winged Stilt.

Een eenzame olifant blijkt gewond en moet worden verzorgd. Hij wordt verdoofd door een dierenarts, maar voordat hij neervalt, vlucht hij de het bos in, dus zijn wij, zowel als de arts, het beest kwijt.

We houden een kwartiertje pauze, waarbij we op ons gemak rond kunnen kijken en gelijk iets kunnen drinken. Daarnaast maken we van de gelegenheid gebruik iedereen op de foto te zetten. De chauffeur, Ranjith en de jonge gids zijn prima gezelschap en wij voelen ons in dit land meer dan welkom.

Aan het einde van de middag zien we nog een kudde olifanten, die lekker aan het grazen zijn. De chauffeur zet de jeep stil en we wachten rustig af. De olifanten komen steeds dichterbij en we nemen heel wat foto 's, hoewel de zon aan de verkeerde kant van de kudde zit. De olifanten komen steeds dichterbij en plotseling komt de dichtsbijzijnde dikhuid, die op minder dan 10 meter van de jeep staat, met wapperende oren en zwaaiende slurf op de jeep af gestormd. Twee anderen doen ook een zelfde soort uitval op de achtergrond. Gina en ik duiken net als de jonge gids de jeep in en de chauffeur zet gelukkig de motor snel aan en geeft gas. Na de bijen, is dit al de tweede aanval deze dag. Spannend, maar toch ook wel heel erg leuk, omdat het goed afloopt!

De dag zit erop. We beloven de jonge gids ook een vogelboekje toe te sturen en dan keren we terug naar het hotel, waar we ons opknappen en van het buffet genieten. Na afloop kaarten we nogmaals. Na één compleet jokerspel kan ik bijna mijn ogen niet meer open houden. De live-muziek is deze avond van abominabele kwaliteit, dus die houdt ons ook niet wakker. Ik drink mijn milkshake op en dan gaan we naar bed. Het was een fantastische dag, waar we nog vaak aan terug zullen denken.

Sri Lanka | 24/25-7 | 26-7 | 27-7 | 28-7 | 29-7 | 30-7 | 31-7 | 1-8 | 2-8 | 3-8 | 4-8 | 5/8-8 | >>

Terug naar de homepage | Meer reisverslagen